ورق روغنی

تعریف ورق روغنی و کاربرد آن

ورق روغنی در بازار تجاری به ورق سرد معروف بوده و دلیل اصلی نامگذاری این محصول شکل ظاهری آن نامیده شده است. ورق روغنی توسط نورد سرد تولید می گردد و پس از تولید به دلایل مختلفی از جمله جلوگیری از زنگ زدگی روغنکاری می شود. به طور کلی در صنعت فولاد به ورق هایی که با نورد گرم تولید می شوند ورق سیاه و به ورق های تولیدی با نورد سرد ورق روغنی گفته می شود. همچنین این ورق ها پایه ساخت ورق گالوانیزه میباشند.

به ورق روغنی به انگلیسی Cold Rolled Steel Sheet گفته می شود.

 

اگر به مشخصات فنی ورق روغنی توجه کنید، متوجه دلیل کاربردهای زیاد و متنوع آن در صنایع مختلف خواهید شد. کاربردهای مختلفی مانند ساخت یخچال، ماشین های لباسشویی و ظرفشویی و سایر لوازم خانگی، تولید خودرو، ساخت موتورهای الکتریکی و… . برای داشتن امکان استفاده از آن در محصولات مختلف، مشخصات فنی ورق روغنی از لحاظ متالورژیکی طوری طراحی می شود که دارای ویژگی های خاصی باشد، خصوصیاتی مانند قابلیت شکل پذیری بالا، کشش پذیری بالا، استقامت بالا، مقاومت در مقابل نفوذ، خصوصیات مغناطیسی، نفوذ پذیری و امکان پاکسازی خوب.

بررسی تفاوت های ورق روغنی و سیاه در صنعت

همان طور که در مقاله های قبل بیان شد ورق سیاه به ورقی گفته می شود که توسط فرایند نورد گرم تولید گردد و ورق های تولید شده توسط فرایند نورد سرد در بازار به ورق روغنی معروفند. تفاوت بین ورق سیاه و ورق روغنی موضوع مهمی است که شما خریداران محترم بایستی پیش از خرید و شروع یک پروژه از آن اطلاع کافی داشته باشید. در نگاه نخست روش تولید تنها تفاوت این ورق ها می باشد ولی به طور معمول فولادهای تولید شده توسط نورد گرم دارای کیفیت کمتری نسبت به ورق های نورد سرد می باشند. ورق های تولیدی با فرایند نورد گرم بلافاصله در پروسه تولید قرار می گیرند و به همین دلیل نیازی به گرمایش مجدد آن ها وجود ندارد. پس از تولید هنگامی که دمای آن ها کاهش می یابد حجم آن نیز کم می شود. بنابراین می توان گفت که در ورق سیاه میزان کنترل برای تغییر سایز و شکل فولاد در مقایسه با ورق روغنی کمتر می باشد.

مزایای ورق روغنی چیست؟

با توجه به خصوصیات فنی و همینطور خصوصیات ظاهری بهتر ورق روغنی نسبت به ورق سیاه، از ورق های روغنی در مصارفی که نیاز به دقت فنی بالا دارند یا در مواردی که شکل ظاهری کار دارای اهمیت باشد استفاده می شود. یکی از مطلوب ترین مزایای ورق روغنی که مورد توجه مصرف کنندگان است امکان استفاده از آن در مواردی است که نیاز به ایجاد فرم هایی ظریف و با دقت بالا وجود دارد.

با توجه به مشخصات فنی ورق روغنی می توان فهمید که ورق های روغنی از نظر خصوصیات فیزیکی به طور معمول محکم تر و مقاوم تر از ورق های سیاه استاندارد هستند. به دلیل اینکه فولاد در دماهای پایین تری شکل داده شده و سخت کاری می شود، سختی فولاد، مقاومت در برابر کشش گسیختگی و مقاومت در برابر تغییر شکل همگی افزایش می یابند. به طور کلی ورق های روغنی به شکل قابل توجهی مقاومت بالاتری نسبت به ورق های سیاه دارند. همچنین بعد از فرآیند ساخت شان ظاهر فیزیکی خود را از دست نمی دهند و به عنوان مثال دچار جمع شدگی نامطلوبی نخواهند شد.

ورق های روغنی نه صرفاً به دلیل مقاومت و دوام بالای شان، بلکه به علت دقت و ظرافت کار با آن ها کاربردهای بسیار متنوعی دارند. این ورق ها می توانند برای ساختن صدها نوع مختلف از وسایل و تجهیزات در صنایع مختلف مورد استفاده قرار گیرند.

علاوه بر همه این ها، پروسه ساخت ورق روغنی همواره سریع تر و ارزان تر است. این ورق ها برای استفاده فوری و انجام بازسازی های سریع عالی هستند.

البته به دلیل فرآیند های اضافی مورد نیاز برای تولید یک ورق روغنی با کیفیت و با ظاهر خوب این ورق ها قیمت بالاتری دارند.

روش تولید ورق روغنی

ورق روغنی یا همان ورق سرد معمولا از ورق سیاه (ورق گرم) که دارای کربن کمتری است، تولید می‌شود.

در مرحله اول، ورق سیاه ابتدا بایستی اسیدشویی شود تا پولک‌های سطحی سیاه رنگ ان از بین رفته و پاکسازی شود.

سپس طی چندین مرحله نوردکاری سرد به ورق روغنی تبدیل می‌شود.

فرآیند نوردکاری سرد، منجر به کاهش ضخامت ورق می‌شود.

به همین دلیل برای تولید ورق روغنی به ضخامت 2 میلی متر بایستی از ورق سیاهی به ضخامت 3 میلی متر استفاده شود.

نورد سرد با اعمال کشش و فشار بر روی ورق گرم آغاز می‌شود که این عمل باعث کاهش ضخامت ورق و دشوار شدن فرم دهی می‌شود.

از آن جایی که قابلیت شکل‌پذیری در ورق‌های فلزی از اهمیت خاصی برخوردار است، بعد از انجام مرحله نوردکاری نوبت به مرحله انیل کاری می‌رسد.

پروسه انیل کاری شامل یک مرحله گرمادهی است که باعث تغییر مشخصه‌های فولاد شده و انعطاف پذیری ورق را افزایش می‌دهد.